Holl og falleg lesning

Fékk þetta sent frá kærri vinkonu og ákvað að deila þessu því þetta er holl og góð lesning :)


- Sá sem varðveitir -

Ég ólst upp á árunum 1940 - 1950 hjá raunsæum foreldrum.

Móður, Guð varðveiti hana, sem þvoði álpappírinn eftir hverja notkun og
notaði aftur. Hún var sönn endurvinnsludrottning áður en þeir höfðu
fundið upp nafnið endurvinnsla .-)


Föður, sem var glaðari yfir að hafa lagað skóna sína heldur en að kaupa
nýja...

Hjónabandið var gott, draumarnir raunhæfir. Bestu vinirnir bjuggu varla
húsalengd í burtu.

Þetta var á þeim tíma sem gert var við hlutina. Faldurinn á gardínunni,
útvarpið í eldhúsinu, útihurðin, hurðin á ofninum og hversdagsfötin.
Hluti sem við höldum upp á.

Þetta var líf sem stundum gerði mig brjálaðan.
Alltaf að gera við, borða, endurvinnsla. Ég vildi bara vera ánægður, eiga
nóg, kasta hlutum, vitandi að alltaf er til meira.

En svo dó mamma, á þessari heiðskíru sumarnótt í hlýju sjúkrastofunni, ég
var sorgmæddur, vitandi að þetta var endanlegt. Stundum hverfur það sem
okkur er kærast og kemur ekki aftur. Á meðan við höfum það hjá okkur er
best að elska það, hlúa að því, laga það þegar það bilar og lækna það
þegar það veikist. Það á við um hjónabandið, gamla bíla og börnin með
slæmar einkunnir, hundinn með bilaða mjöðm, nöldrandi foreldra og
tengdaforeldra.
Við varðveitum þetta, vegna þess að það er þess virði, við erum þess
virði.


Sumt geymum við eins og besta vininn sem er fluttur og bekkjarfélagann sem
við ólumst upp með. Það er bara þannig að sumt gefur lífinu gildi eins og
fólk sem er okkur mjög kært, við viljum hafa það nálægt okkur.


Ég fékk þetta frá einhverjum sem heldur að ég sé hirðusöm, því hef ég sent
þetta til þeirra sem ég held að hugsi eins.


Nú er komið að þér að senda þetta til þeirra sem hlúa að lífi þínu.

Góðir vinir eru eins og stjörnur, þú sérð þær ekki alltaf en þú veist af
þeim og
þær eru alltaf til staðar. Hlúðu að þeim.

-----------------------------------------------------------------


Hlutir sem vert er að hugleiða því lífið flýgur og að lokum verður ekki
spurt um:

Hvernig bíl þú keyrðir, heldur hversu margir fengu far með þér sem ekki
áttu bíl.

Hversu margra fermetra hús þitt var, heldur hversu marga þú bauðst
velkomna inn.

Fötin sem héngu í fataskápnum, heldur hversu marga þú klæddir.


Hvaða starfsheiti þú hafðir, heldur hvort þú hafir unnið vinnuna eftir
bestu getu.

Hversu marga vini þú áttir, heldur vinur hve margra þú varst.


Njótið allra daga :)