Framsókn tekur af skarið

Í Fréttablaðinu í dag birtist grein eftir þau Birki Jón Jónsson, þingmann, Sæunni Stefánsdóttur, ritara flokksins og Pál Magnússon fyrrverandi varaþingmann um Evrópumálin.

http://eyjan.is/blog/2008/09/18/vilja-thjodaratkvaedagreidlsu-um-hvort-hefja-eigi-esb-adildarvidraedur/

Þau leggja til að þjóðin verði spurð að því strax næsta vor hvort hefja eigi aðildarviðræður um inngöngu í ESB. Ég tek undir sjónarmið þeirra og fagna því framtaki að fleyta umræðunni í nýjan farveg. Fyrir hinn almenna borgara (mig þar á meðal) þá hefur umræðan um ESB einkennst of mikið af því að fylgismenn hvorrar fylkingar um sig hafa keppst um að sannfæra fólk um það af hverju hinn kosturinn sé svona slæmur.

Ég er langt frá því að mynda mér skoðun og án staðgóðra, hlutlausra upplýsinga þá er ófært að taka svo afdrifaríka ákvörðun. Til þess að vita um hvað er að tefla þá verður að fá þær upplýsingar í aðildarviðræðum og loksins með það á borðinu þá er hægt að skoða málin vandlega á hvorn veginn sem er.

Framsókn tekur af skarið í þessum efnum og hefur unnið ötullega að því síðustu misseri og ár að kynna sér málin og það ber vott um þroska innan okkar raða að menn skuli einhendast í þetta þrátt fyrir ólíkar skoðanir á málinu á þessum tímapunkti. Það er fullkomlega eðlilegt þar sem margar breytur eru enn óþekktar.

Einver gæti gagnrýnt eins og gert er í pistli á Deiglunni í dag að það beri vott um kjarkleysi að spyrja þjóðina álits þar sem slíkt ætti aðeins að vera hluti af stefnuskrá flokkanna og fólk hafi kosið um það fyrir síðustu kosningar. Ég er þessu algjörlega ósammála. Í svona stóru og afdrifaríku máli þá tel ég að það eigi ALLTAF að spyrja þjóðina álits bæði um það að leggja af stað í þessa vegferð og svo hvaða ákvörðun verði tekin á grundvelli þeirra upplýsinga sem koma fram í dagsljósið.

Það er ekki nóg að fara þá leið sem Samfylking hefur farið að hafa slíkt á stefnuskrá sinni en koma því svo ekki inn í stjórnarsáttmála þegar hillir í stólana. Það er einnig undarlegt að segja málið ekki vera á dagskrá eins og VG og Sjálfstæðisflokkur gera þrátt fyrir kröftuga undiröldu efnahagslífs og almennings. Stundum þarf að breyta stefnunni í takt við þær aðstæður sem uppi eru en þá þarf það að vera í fullu samráði við þjóðina. Með svo stórt og vandasamt verkefni sem þarfnast úrlausnar þá er ekki seinna vænna en nú að hefjast handa enda langt ákvörðunarferli framundan sem gæti fært okkur á hvora leiðina sem er.

Það er þjóðarinnar að taka endanlega ákvörðun.